Auteur: <span>Hans De Laet</span>

Zo, hier zijn we dan, eindelijk een belofte nakomen die we al een heel tijdje terug maakten. Ik ben nu eenmaal niet zo’n forumschrijver…

Ik zal bij het begin van ons verhaal beginnen:

Mijn vriend leed al van kindsaf aan astma. Tijdens zijn kindertijd was dit best ernstig, met het nodige aerosollen, puffen tot zelfs enkele ziekenhuisopnames. Hij was ook zowat allergisch aan alles (bomen, grassen, kat, hond, enz.). Als volwassene was zijn astma wel gestabiliseerd, met een onderhoudsdosis van een dagelijkse puff Symbicort. Verder had hij er eigenlijk geen last meer van.

Nu bijna een jaar geleden (zoals ik zei, ik maakte de belofte om hier te schrijven al een hele tijd terug), was ons zoontje (toen een dik half jaar) “niet goed bezig”. Hij ging van de ene verkoudheid over in de andere, wat steeds resulteerde in bronchiolitis. Zijn verkoudheid “zakte altijd opnieuw en heel snel lager”. Dit met de nodige bezoeken aan de kinderarts, aerosollen en uiteindelijk zelfs puffen met Ventolin en Flixotide (waar ik me vanaf het begin echt niet goed bij voelde!) tot gevolg. Hij was net begonnen met naar de crèche te gaan, waardoor hij dus constant in aanraking kwam met nieuwe virussen.

Omdat het puffen met zo’n Vortex-voorzetbuis écht niet lukte en telkens voor ween- en brulscenario’s zorgde, was ik op een dag op het internet aan het zoeken naar “tips” om puffen bij zo’n kleintjes wat vlotter te laten lopen. Daar kwam ik de naam “MN-IT” tegen. Ik googlede dit en kwam uit op deze website. Toen ik wat meer ging lezen over wat het juist inhield, zag ik volledig mijn vriends lichaamsbouw voor me: met vooral zo’n “bult” aan één van de twee kanten van de “ribbenbogen” (of hoe moet ik het noemen). Toen ik hem later hierover vertelde en ook zei dat typisch is dat men de nek niet zo goed kan draaien naar een kant, herkende hij dit ook bij zichzelf. Ik kreeg het gevoel van: dit moeten we écht eens proberen, ook voor onze zoon. Baat het niet, dan schaadt het niet dachten we.

Ik nam contact op met Hans De Laet, en stelde aan de telefoon wat kritische vragen (niet zomaar blindelings aan iets beginnen, dacht ik zo…). Hans was zo zeker van zijn stuk, dat het bijna ongeloofwaardig werd. Goed, we waagden het erop en maakten een afspraak.

Het verdere verloop: we kregen op een rustige manier duidelijke info over de visie en behandeling. Dat was een geruststelling.

Toen onze zoon op de tafel lag en behandeld werd, weende hij stevig, maar dat was onmiddellijk gedaan toen ik hem daarna terug mocht vasthouden. écht pijn zal het dan wel niet gedaan hebben? Onze zoon kon uiteraard niet zeggen wat het met hem deed, mijn vriend wel:

Toen hij van de tafel kwam, zag ik zijn ogen vol ongeloof: hij zei ook dat hij nog nooit zo had kunnen doorademen als op dat moment. De blik in zijn ogen, zal ik nooit vergeten.

De dag na de eerste behandeling zagen we dat onze zoon al in de goede richting begon te gaan, zo ook na de volgende behandelingen. Mijn vriend voelde zich fantastisch goed en ging op in zijn sport als nooit tevoren.

In de loop van het voorjaar hebben we bij onze zoon de Flixotide-puffs kunnen afbouwen. Ze deden het alle twee echt goed.

Inmiddels zijn we al wel een paar keer op “onderhoud” moeten gaan, zowel voor onze zoon als voor mijn vriend. Bij onze zoon is de verklaring vermoedelijk te vinden in het feit dat hij nog regelmatig verkeerd wordt opgepakt (ondanks onze herhaaldelijke vraag aan iedereen,crèche, enz om hierop te letten! Echt niet evident om dit wijs te maken aan de mensen!), maar misschien gewoon ook wel de valpartijen die hij doet. Nu bijvoorbeeld heeft onze zoon nu een eczeemplek in de plooi van zijn arm die we niet “weggesmeerd” krijgen, dus hebben we een nieuwe afspraak gemaakt voor volgende week.

In elk geval: liever een paar keer “op onderhoud”, en een tot nu toe puff-vrije winter. De kinderarts had ons immers gezegd dat we normaal gezien eind september al terug met de Flixotide zouden moeten beginnen, wat tot nu toe ABSOLUUT nog niet aan de orde geweest is. Onze zoon doet het écht goed (hout vasthouden)!!! Uiteraard zijn er nog wel de nodige loopneuzen (de crèche, en weerstand opbouwen he), met af en toe wat losse “keelratels” van slijmen die hij gemakkelijk weghoest als we hem vragen om te hoesten.

Dus: ook via deze weg: bedankt Hans! Ik maakte u twee beloftes, namelijk een getuigenis schrijven (met wat vertraging, bij deze) en mond-aan-mond-reclame maken. Dat tweede hebben we al uitgebreid gedaan, we hebben al mensen met allergiën, reflux, luchtwegproblemen doorgestuurd, telkens met resultaat!

Kelly F